Το Χωριό των Φράγκων Ιπποτών, της Αρχόντισσας Ντόμνας. Κάποτε την χτύπησε η μοίρα όμως και πέθανε η μονάκριβή της κόρη, η Ντομνίστα. Έκτοτε του θρύλου αυτού, το Χωριό λέγεται Δομνίστα.

Η Δομνίστα, ένα πανέμορφο Χωριό, με πλούσια παράδοση και Ιστορία. Παλιά, υπήρχε και ο οικισμός Αμπέλια, που έγινε ένα με την Δομνίστα. Οικισμοί της επίσης, η Μπερζιανή, Σκοπιά και ο Μαρίνος ''Μαρίν''. Οι σημερινοί Δομνιστιάνοι, με ζήλο και μεράκι τιμούν το πολιτισμό τους. Διατηρούν στο πολιτιστικό τους κέντρο, μουσείο λαογραφικό, ιστορικής φωτογραφίας, ευρυτανικού βιβλίου και βιβλίου Εθνικής Αντίστασης.

Ένα Χωριό, που τ' όνομά του γράφτηκε με κεφαλαία, στην σύγχρονη Ελληνική μας Ιστορία. Είχε την τιμή, να γίνει το πρώτο Χωριό της Ελλάδας, που κηρύχτηκε ο ένοπλος αντάρτικος αγώνας κατά των ξένων κατακτητών, Ιταλών - Γερμανών - Βουλγάρων και ντόπιων δυναστών, από τον ιδρυτή και πρωτοκαπετάνιο του Ε.Λ.Α.Σ, (Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός), Άρη Βελουχιώτη. (Θανάση Κλάρα). Απόγευμα Κυριακής, στις 7 Ιουνίου του 1942, ακούστηκε το τραγούδι ''Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά, στους βράχους πέφτει χιόνι...'' από μια μικρή ομάδα οπλοφόρων, με την γαλανόλευκη μπροστά, να παρελαύνει στην πλατεία του χωριού. Εκεί, συγκεντρώθηκε όλο το χωριό, όπου τους διακήρυξε ο Άρης την έναρξη του ένοπλου αγώνα, μέσα σε κλίμα ενθουσιασμού και χειροκροτημάτων.

Κάθε χρόνο τον Ιούνιο, οι Δομνιστιάνοι, τιμούν την μέρα αυτή με εκδηλώσεις μνήμης στο μεγαλειώδες μνημείο που φτιάξανε για αυτόν το σκοπό. Αντιστασιακοί, οι τοπικές αρχές, πολιτειακές αντιπροσωπείες, άνθρωποι του πνεύματος και των γραμμάτων, απλοί άνθρωποι, συγκεντρώνονται την μέρα αυτή, να ποτίσουν φόρο τιμής, τιμή στην Εθνική Αντίσταση του 1942-1945.