-Ενας πανέμορφος οικισμός της Μεσοκώμης. Ο μόνος με οδική σύνδεση και ρεύμα απ' τους υπόλοιπους. Όπως πολλά χωριά της Ευρυτανίας, έτσι και τούτο, το εγκατάλειψαν οι κάτοικοί του τις προηγούμενες δεκαετίες, για να ξαναεπιστρέψουν τα καλοκαίρια στο τόπο που πόνεσαν και αγάπησαν.

-Πολλά καινούρια σπίτια, με όλες τις ανέσεις, που κάποτε ήταν άγνωστες σε τούτα μέρη. Τα παλιά ταπεινά πέτρινα σπιτάκια, ερίπεια τα πολλά, ακόμα αντιστέκονται σε πίσμα των καιρών, έτσι για να υπενθυμίζουν στους ανθρώπους άλλες εποχές, εποχές στερήσεων, αλλα αγνές, με ανθρώπινες αξίες που έδιναν κουράγιο ζωής. Το βλέπεις στα πρόσωπα των λιγοστών κατοίκων, που καθρεφτίζουν την ζεστασιά της ευρυτανικής φιλοξενίας, να σου πούν έναν καλό λόγο, για την ζωή και τις αξίες της. cΙστορίες αγώνων τιμής, έναντι των Τούρκων που δύσκολα ρίζωσαν σε τούτα τα μέρη. Η Δρόσου, που με τις πέτρες που κυλούσε απο την πλαγιά κατα των επίδοξων εισβολέων, αναπτέρωσε το ηθικό των κατοίκων, με αποτέλεσμα της άτακτης φυγής του. Πολλές οι διηγήσεις των θρύλων σε τούτον τον ευλογημένο τόπο, που σε ταξιδεύει σε άλλες χρονικές διαστάσεις.

mΤης Αγίας Παρασκευής στο παραδοσιακό τους πανηγύρι, θα δείς τους κατοίκους τού χωριού, να γιορτάζουν με ένα χαμόγελό ικανοποίησης ζωγραφισμένο στα πρόσωπά τους, χαμόγελο εκτίμησης, για την ζωή που έζησαν και ζούν.