Ακούγοντας το όνομα του χωριού, το μυαλό μας πηγαίνει σε "Παπά & Κόκκινο". Αλλά δυστυχώς δεν γνωρίζουμε από που προήρθε. Στο Παπαρούσι κάποτε καλλιεργούσαν μετάξι από τις λευκές μουριές στις οποίες ζούσε μεταξοσκώληκας. Από τις κόκκινες μουριές, παράγεται έως τις μέρες μας, το αλκοολούχο ποτό "μούρο". Αν και δυσεύρετο, είναι ένα από τα εκλεκτότερα ποτά της Ελλάδας. Η παραγωγή του θέλει υπομονή και επιμονή, αυτός κι ο λόγος της δικαιολογημένης υψηλής τιμής του, όπως και της εξαιρετικής ποιότητάς του. Οι μερακλήδες του είδος γνωρίζουν επίσης πολύ καλά και τις θεραπευτικές ικανότητες του.

Η αρχική θέση του χωριού ήταν βορειότερα στη θέση Άγιος Νικόλαος όπου υπήρχε και ομώνυμος ναός. Μετέπειτα στα "Παλιοχώρια" ή "Κτίρια", βορείως του κοιμητηριακού ναού της Κοίμησις Της Θεοτόκου. Από τα παλιοχώρια κατά μια εκδοχή, έφυγαν λόγω ύπαρξης στην περιοχή "πουρδάλας", ενός είδους μικρών μυρμηγκιών, τα οποία εισερχόταν μέσα στα σπίτια κατά χιλιάδες. Και το δυτικό Παπαρούσι βρισκόταν ανατολικότερα από την σημερινή του θέση. Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα βούλιαζε από τα πολλά υπόγεια νερά του. Από την καθίζηση αυτή, γλίτωσαν μόνο τα ακρινά του σπίτια, ένα από το οποία χρονολογείται από τον 19ο αιώνα ίσως και προγενέστερα με πολεμίστρες και υπόγεια διαφυγή.

Από το δυτικό Παπαρούσι συνεχίζει αγροτικός δρόμος για την όμορφη περιοχή της Αγίας Σωτήρας.