|
 Ο Λευτέρης Θεοδώρου, γεννήθηκε στη Γρανίτσα Ευρυτανίας, ένα ορεινό χωριό πνιγμένο στα έλατα και στα πλατάνια, που γνωστό και σαν γενέτειρα του Ζαχαρία Παπαντωνίου, του Στέφανου Γρανίτσα, του Δημοσθένη Γούλα, του Λεωνίδα Μανάλιδη, του Μιχάλη Σταφυλά, του Μιχάλη Αναστασιάδη, του ζωγράφου Χρίστου Καγκαρά, και άλλων εκλεκτών τέκνων της. Από πολύ μικρός αναγκάστηκε να ξενιτευτεί για να ζήσει. Είναι παντρεμένος έχει τέσσερα παιδιά και ένα εγγόνι. Στη ζωή του μέχρι σήμερα αντιμετώπισε πολλές αντιξοότητες και δυσκολίες. Είναι εντελώς αυτοδίδακτος ζωγράφος, πολυσύνθετος, λυρικότατος με πλούσια φαντασία. Γυρίζοντας από το εξωτερικό καταστάλαξε στο χωριό, μέσα στην ησυχία και το άγριο μεγαλείο της φύσης, έχοντας ζωγραφίσει εκτός από τα όμορφα τοπία του χωριού του, και της καθημερινές σκηνές της αγροτικής ζωής, των τοπικών συνηθειών, και άλλα θέματα όπως προσωπογραφίες, νεκρές φύσεις, γυμνά ως και αλληγορικές και ασύγκριτα ονειρικές συνθέσεις, με σουρεαλιστική επίφαση πλημμυρισμένες φως και δύναμη, καθώς αγιογραφίες για τα έρημα ανεμοδαρμένα ξωκλήσια των βουνών της ιδιαίτερης πατρίδας του.
Τι είπε ο Γιάννης Ρίτσος για τον Λευτέρη Θεοδώρου:
«Φαίνεται πως είναι το ευκολότερο πράγμα του κόσμου να καθίσεις να γράψεις για τον Λευτέρη Θεοδώρου ΚιΆ ωστόσο είναι δυσκολότερο. Γιατί άνθρωποι και τεχνίτες πλασμένοι από το υλικό που είναι ο Λευτέρης Θεοδώρου, αυτός ο ίσιος, ο τίμιος και ακέραιος, ο πλήρης, ο γεννημένος ζωγράφος, δεν εξαντλούνται με λίγα λόγια. Νομίζεις, πως του έχεις συλλάβει σαν εικαστική παρουσία και ξαφνικά ανακαλύπτεις πως πίσω από τη γραμμή του, πίσω από την πλαστικότητα των μορφών του, υπάρχει ένας πλατύτατος κόσμος, μια θεωρία, του απέραντου κόσμου του ήλιου. Έξω από τις στιγμές του τοπίου και του μύθου, ο Θεοδώρου δεν απίστησε στο σύμβολο της γυναίκας. Ακαταπόνητα γυναικογράφος μπορεί κάθε στιγμή νΆ αλλάξει και να προτείνει νέα προβλήματα και συνάμα τη λύση, που ήταν πάντα η δικιά του λύση. Η απλότητα η ποιητική και λυρική του διάθεση και ή εμμονή του στην αναζήτηση του γεμάτη ανθρωπιά και ρωμιοσύνη, σε μαγεύει.»
 Τι είπε η Αγγέλα Ταμβάκη (Επιμελήτρια Εθν. Πινακοθήκης) για τον Λευτέρη Θεοδώρου:
«Το έργο του Λευτέρη Θεοδώρου αποτελεί μια ενδιαφέρουσα περίπτωση στο χώρο της δημιουργίας και για την ποικιλία των θεμάτων και για τις αξιόλογες τεχνικές αρετές του Γέννημα -θρέμμα του χωριού Γρανίτσα της Ευρυτανίας που διάλεξε συνειδητά να επιστρέψει και να παλέψει στο ίδιο χώρο έχοντας προηγουμένως αναζητήσει μια καλύτερη τύχη στην Αθήνα και το εξωτερικό, ήταν φυσικό να εντυπωσιαστεί από τις ομορφιές του που έγιναν πηγές έμπνευσης και γιΆ άλλους ζωγράφους, λογοτέχνες και ποιητές. Οι ανησυχίες και η αγωνιστική του διάθεση, η ενεργητική συμμετοχή του στην προσπάθεια για μια καλύτερη ζωή έδωσαν στη τέχνη του μιαν άλλη διάσταση που προχωρεί πέρα από τα όρια της ευσυνείδητης καταγραφής βιωμάτων από παραδοσιακές συνήθειες και ασχολίες του χωριό, καθώς και της λυρικής περιγραφής της άγριας φύσης της πατρίδας του. Στις διάφορες ενότητες που αποτελούν το σύνολο του έργου που απεικονίζει τοπία της Ευρυτανίας, σκηνές από την καθημερινή ζωή, αγροτικές ασχολίες, ήθη και έθιμα του χωριού, καθώς και προσωπογραφίες, νεκρές φύσεις, γυμνά, φιλοσοφικές και αλληγορικές συνθέσεις, αγιογραφίες και σκηνές από την ελληνική μυθολογία και ιστορία, με κάποια προτίμηση για τους ήρωες και τα γεγονότα της Αντίστασης και του Εμφυλίου που αντιμετωπίζουν με την εσωτερικότητα και τη ζωντάνια, το χρωματικό πλούτο και την ποιότητα του σχεδίου.
Στις σκηνές που διαδραματίζονται στο ύπαιθρο κυριαρχεί η παρουσία των ψηλών, θαλερών δέντρων με τις ευαίσθητες αποχρώσεις του πράσινου και του κίτρινου. Οι φιγούρες των χωρικών χαρακτηρίζονται βέβαια κάποτε από μια ιδιαίτερη επιμελημένη απόδοση και ίσως μια τάση εξιδανίκευσης, χωρίς όμως να χάνουν ποτέ τον απλοϊκό τους χαρακτήρα. Οι κοπέλες που ασχολούνται με κοπιαστικές αγροτικές εργασίες έχουν λεπτά χαρακτηριστικά και χάρη στις κινήσεις τα μελαγχολικά όμως μάτια και το σκεπτικό τους βλέμμα αντανακλούν ίσως κάποιο προβληματισμό για τον κοινωνικό τους ρόλο και τις δυσκολίες της ζωής τους. Στα νυχτερινά τοπία και στις σκηνές από τη λειτουργία της Ανάστασης με τον υποβλητικό φωτισμό των κεριών και τις εκφραστικές μορφές των εκκλησιαζόμενων ο καλλιτέχνης κατορθώνει να δημιουργήσει μια γνήσια ποιητική ατμόσφαιρα. Τα λουλούδια και οι αλληγορικές συνθέσεις οι εμπνευσμένες από την άνοιξη σαν μεγάλη γιορτή της φύσης παρουσιάζουν κάποτε ασυνήθιστες χρωματικές αρμονίες. Τέλος στις σκηνές από τη νεώτερη ελληνική ιστορία μια ανάμειξη διαφορετικών εννοιών και στοιχείων αποτελεί μια έκφραση των ποικίλων ενδιαφερόντων του καλλιτέχνη καθώς και της τάσης του για ευρύτερο πειραματισμό και γενικότερο προβληματισμό.»
 Έχει εκθέσει έργα του στη Γερμανία, Αμερική, Αγγλία, Γαλλία, Κοπενχάγη, Καναδά, Καρπενήσι και Αθήνα.
1980 Αίθουσα Τέχνης «ΑΙΧΜΗ»
1981 Γκαλερί «ΚΡΕΩΝΙΔΗΣ»
1983 Γκαλερί «ΠΛΕΙΑΔΕΣ»
1985 «ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΛΑΔΟΣ»
1987 Γκαλερί «ΠΛΕΙΑΔΕΣ»
1991 Αίθουσα Τέχνης «ΜΠΟΥΖΙΑΝΗ» υπό την αιγίδα του Αντώνη Τρίτση Δημάρχου Αθηνών
και σε πολλές ομαδικές μέσου Εθνικής Πινακοθήκης Εκθέσεις με ιδιαίτερη επιτυχία.
Καλλιτεχνικές δραστηριότητες
Καλλιτεχνική αφίσα για το 5ο Διεθνές χορωδιακό Φεστιβάλ στο Καρπέ;ήσι το 1992
Σκηνογραφίες διαφόρων θεατρικών έργων όπως: «Οι Φοιτηταί» του Γρηγόριου Ξενόπουλου, «Δεν Πουλάμε, δεν πουλάμε» του Νταριό Φω, «Το Σοκάκι που βελάζει» του Στανισλαβ Στρατιέβ.
Έχει φιλοτεχνήσει ποιητικές συλλογές διαφόρων Νεοελλήνων ποιητών.
Έχουν γράψει κατά περιόδους πολλοί άνθρωποι των Τεχνών και των Γραμμάτων
Ποιητές όπως: Γιάννης Ρίτσος, Νικηφόρος Βρετάκος, Οδυσέας Ελύτης, Μιχάλης Σταφυλάς, Μιχάλης Αναστασιάδης, Κυριάκος Βαλαβάνης, Αθηνά Κατσαφέδου.
Τεχνοκριτικοί όπως: η Αγγέλα Ταμπάκη Επιμελήτρια Εθν. Πινακοθήκης, η Haris Livas της Athens News Agency, ο Gristian Zerwos, η Yvon M. Daigle Musee Galenie, Ganada.
Ζωγράφοι όπως: ο Γιάννης Τσαρούχη, Δημήτρης Τάλαρανης, Μιχάλης Αγγελικής, Γιάννης Γαϊτες, Σπύρος Βασιλείου, Κοντόπουλος, ¶μαντος Σέλλ, Νίκη Καραγάτσι, Σόφη Δεφαλά, Τάσσος, Βλάχου, κ.λ.π.
Πολιτικοί όπως: ο Ανδρέας Παπανδρέου, Μελίνα Μερκούρη, Κώστας Γείτονας, Παύλος Μπακογιάννης, Κώστας Μητσοτάκη, Γεώργιος Γεννηματάς, Πέτρος Μοράλης.
<<< ΠΙΣΩ <<< |
