Η θεωρία της σχετικότητας υποστηρίζει ότι η μάζα αυξάνεται με την ταχύτητα. Όσο ταχύτερα κινείται μία μάζα τόσο περισσότερο αυξάνει. Όταν η μάζα εν κινήσει αποκτήσει ταχύτητα του φωτός τότε η μάζα αυτή γίνεται άπειρος (τείνει στο άπειρο). Κατά συνέπεια κανένα σώμα δεν είναι δυνατόν να κινηθεί με την ταχύτητα του φωτός καθότι αυτό σημαίνει ότι η εν κινήσει μάζα θα έτεινε στο άπειρο και συνεπώς θα γινόταν το σύμπαν ή καλύτερα θα κατέστρεφε το σύμπαν (πάντα βέβαια σύμφωνα με την θεωρία της σχετικότητας).

Η ανωτέρω θεωρία βασίζεται στον κάτωθι τύπο:

Αλλά στο σύμπαν υπάρχει ένα σωματίδιο (μάζα) το οποίο κινείται με την ταχύτητα του φωτός. Αυτό το σωματίδιο (μάζα) είναι το ίδιο το φωτόνιο. Κι' όμως η μάζα του δεν είναι άπειρη. Εάν στον ανώτερο τύπο αντικαταστήσουμε το v με το c λαμβάνουμε:

και αυτό δεν είναι σωστό, διότι η μάζα του φωτός στο σύμπαν δεν είναι άπειρη.

Εάν πάλι θεωρήσουμε το φως ως ενέργεια και όχι ως μάζα δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η ενέργεια (σύμφωνα με την θεωρία της σχετικότητας) έχει μάζα. Κατά συνέπεια επανερχόμαστε στην πρώτη θέση μας ότι το φως θα πρέπει να μελετηθεί ως έχον μάζα ή τουλάχιστον ότι υπάρχει μία μικρή ποσότητα μάζας η οποία κινείται με την ταχύτητα του φωτός.

Εάν εν' πάση περιπτώσει δεν είμαστε σίγουροι με τον ανωτέρω συλλογισμό, τότε προχωρούμε.

Γνωρίζουμε (σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας) ότι E=mxc. Μπορούμε να πούμε ότι m=E/c και ότι m0=E0/c. (Θα μελετήσουμε αργότερα τι E0 σημαίνει και τι είναι). Στην περίπτωση του φωτός λαμβάνουμε:

και αυτό δεν είναι αληθές διότι στο σύμπαν υπάρχει και άλλη ενέργεια εκτός αυτής του φωτός.

Ας εξετάσουμε τώρα τι E0 σημαίνει. Όπως είπαμε προηγουμένως E0=m0xc σύμφωνα πάντα με την θεωρία της σχετικότητας. E0 είναι η ενέργεια της μάζας όταν αυτή δεν κινείται. Γνωρίζουμε ότι στο σημείο ηρεμίας E0 έχει την τιμή μηδέν(0). Στην περίπτωση του φωτός εάν στον τελευταίο τύπο αντικαταστήσουμε όπου E0 το (0) έχουμε E= E0/0 E=0/0 E=0 και αυτό δεν είναι ορθό διότι η ενέργεια του φωτός στο σύμπαν δεν είναι μηδέν(0). Έχει κάποια τιμή πραγματική η οποία σίγουρα είναι μεγαλύτερη του μηδενός.

Εάν τώρα E0>0 (έχει μία θετική τιμή) έχουμε ότι και τούτο δεν είναι αληθές. Η ενέργεια του φωτός δεν τείνει στο άπειρο.

Εάν E0<0 λαμβάνουμε ότι η τελική ενέργεια του φωτός τείνει στο και τούτο δεν είναι δυνατόν διότι η ενέργεια του φωτός σε αυτό το σύμπαν δεν τείνει στο -

Εάν τώρα πούμε ότι E0 έχει μία φανταστική τιμή τότε έχουμε E= Φανταστική τιμη(iy)/0 και τούτο δεν είναι αληθινό διότι η ενέργεια του φωτός δεν έχει μία φανταστική τιμή (δεν τείνει στο φανταστικό άπειρο) έχει μία πραγματική τιμή.

Τέλος εάν δεχτούμε ότι E=E0 τότε έχουμε στο τέλος E=E/0 και τούτο δεν είναι αληθές δεν έχει νόημα και εάν δεχτούμε τούτο ο τύπος E=mxc δεν στέκεται.

Τα ανωτέρω εγράφησαν μελετώντας την περίπτωση του φωτός.

Από τα ανωτέρω αντιλαμβανόμαστε ότι η σχέση μεταξύ μάζας και ταχύτητας δεν είναι αληθής και ότι η θεωρία της σχετικότητας συγκρούεται με τον εαυτό της.

Ας μελετήσουμε τώρα κάποια άλλη σκέψη. Ξέρουμε ότι το φωτόνιο κινείται με την ταχύτητα του και συνεπώς, σύμφωνα με την θεωρία της σχετικότητας έχει άπειρη μάζα. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι κάποιο άλλο σωματίδιο (μάζα) κινείται και αυτό με την ταχύτητα του φωτός. Και πάλι σύμφωνα με την θεωρία της σχετικότητας θα πρέπει να έχει μία άπειρη μάζα ή καλύτερα να τείνει στο άπειρο. Γνωρίζουμε όμως ότι το άπειρο είναι ένα.

Ας υποθέσουμε ότι ένας άπειρος αριθμός σωματιδίων κινούνται με την ταχύτητα του φωτός. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτά είναι μία υπόθεση η οποία έχει κάποια βάση δεδομένου ότι το φως και τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα κινούνται με την ταχύτητα του φωτός και άλλα σώματα. Μπορούμε τώρα να πούμε ότι καθώς ο αριθμός των σωμάτων, κινούμενων με την ταχύτητα του φωτός τείνει στο άπειρο η αύξηση της μάζας τείνει στο μηδέν διότι γνωρίζουμε ότι το άπειρο είναι ένα. Στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγουμε αν εξετάσουμε το φως σαν ενέργεια και όχι σαν μάζα.

Ο ανωτέρω συλλογισμός ενισχύεται σημαντικά εάν σκεφτούμε ότι το φως είτε σαν μάζα είτε σαν ενέργεια περιλαμβάνει περισσότερα του ενός σωματιδίων.

Υποστηρίζει η θεωρία της σχετικότητας ότι εάν ένα σώμα κινηθεί με την ταχύτητα του φωτός τότε θα <<σάρωνε>> όλο το σύμπαν και κατά συνέπεια κανένα σώμα δεν είναι δυνατόν να κινηθεί με αυτή την ταχύτητα. Το φωτόνιο όμως κινείται με την ταχύτητα του φωτός και παρ' όλ΄αυτά η καταστροφή του σύμπαντος δεν έχει ακόμη επέλθει...

Ας μελετήσουμε τώρα μια άλλη περίπτωση. Σ' ένα αεροπλάνο που κινείται ένας παρατηρητής θεωρεί ότι κάποιος συνεπιβάτης του δεν κινείται. Κάποιος άλλος παρατηρητής στο έδαφος βλέπει το αεροπλάνο που κινείται και θεωρεί ότι ο επιβάτης κινείται. Εάν ο παρατηρητής στο έδαφος κινείται τότε έχουμε μία άλλη περίπτωση. Αυτά αναφέρει η θεωρία της σχετικότητας η οποία υποστηρίζει ότι στις δύο άνω περιπτώσεις έχουμε διαφορετικές κινήσεις. Αυτό είναι σωστό με τη διαφορά ότι δεν είναι κάτι καινούριο ή κάτι σπουδαίο. Εμάς δεν μας ενδιαφέρει τι σκέφτεται ο παρατηρητής αλλά το γεγονός αυτό καθ' εαυτό, να δούμε στην προκειμένη περίπτωση τι συμβαίνει δηλαδή εάν κινείται ο επιβάτης μέσα στο αεροπλάνο ή όχι. Η μεταβαλλόμενη κίνηση των σωμάτων μελετάται από την Φυσική πολύ πριν έρθει η θεωρία της σχετικότητας.

Από τα ανωτέρω αντιλαμβανόμαστε ότι η σχέση μάζας και ταχύτητας σύμφωνα με την θεωρία της σχετικότητας δεν είναι ορθή. Θα πρέπει ίσως να είμαστε έτοιμοι να ανακαλύψουμε ταχύτητες μεγαλύτερες απ' αυτήν του φωτός και ίσως να αναπτύξουμε και τεχνικά τέτοιες ταχύτητες.

21 Απριλίου 1985

Νικόλαος Κρέτσης

<<< ΠΙΣΩ <<<