Νικόλαος Κρέτσης. Στις 18 Δεκεμβρίου 1981 βγήκε από το Νοσοκομείο και πράγματι είχε βελτιωθεί αισθητά. Παρέμεινε στην Αθήνα μέχρι τον Απρίλιο του 1982 περπατώντας συνεχώς κάθε μέρα. Στις 9 Απριλίου 1982 επέστρεψε στο Κρίκελλο. Άρχισε να περπατάει στα βουνά και στα ποτάμια του χωριού για κυνήγι και για ψάρεμα μόνος του ή με τον πατέρα του για να δυναμώσει πιο πολύ. Αυτό πήρε σχεδόν οχτώ χρόνια και η βοήθεια του πατέρα του ήταν τότε πολύτιμη. Στις 25 Ιουλίου του 1982 ‘στεφάνωσε' μαζί με την αδελφή του στην εκκλησία της Παναγίας στο Καρπενήσι τον Κώστα και την Αριστέα Πλούμπη. Στις 8 Δεκεμβρίου 1982 πέθανε στον Άγιο- Θωμά Μεσολογγίου ο παππούς και πατέρας της μάνας του Παναγιώτης Γκιούσιας. Ο παππούς του ήταν πολύ καλός στα μαθηματικά και διακρινόταν για την οξυδέρκεία του αν και δεν είχε σπουδάσει. Το 1983 τα ξαδέλφια του, Γιώργος και Ελένη Χρήστου Κρέτση, έστειλαν τα πράγματά του αεροπορικώς από Αγγλία. Τα πράγματά του κρατούσε εκεί ο Κύπριος φίλος του Κυπριανός Χριστοφόρου ο οποίος είχε ξενοικιάσει το σπίτι του εκεί τον Αύγουστο του 1981. Χάθηκαν τα πρωτότυπα της έρευνάς του και ό,τι αντίγραφα υπήρχαν εκεί. Ο Κυπριανός Χριστοφόρου ήταν τότε επιχειρηματίας εκεί και είχε ένα WIMPY BAR στο Bog nor Regis . Ο Κύπρος τον είχε βοηθήσει στην Αγγλία και ήταν τότε 56 χρονών περίπου. Τα ξαδέλφια του φοιτούσαν τότε σε Πανεπιστήμια του Λονδίνου, και τα σπίτια τους στην Αθήνα είναι στο Καλαμάκι, στην οδός Σόλωνος 14. Εν τω μεταξύ το 1985 μίλησε για την έρευνά του κατόπιν προτροπής του Θανάση Τσαμαδού στον Πολιτικό Μηχανικό Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο στο Καρπενήσι ο οποίος συμφώνησε μαζί του, και με στήριξε στη συνέχεια. Από το 1981 εξάλλου τον στήριζε και ο θείος του Βαγγέλης Καμουτσής φυσικός από την Αμυγδαλιά Φωκίδας ο οποίος δυστυχώς δεν ζει πια. Από το 1981 μέχρι το 1991 παρέμεινε στο Κρίκελλο και δούλευε στο μαγαζί του πατέρα του. Στις 16 Ιουλίου του 1986 βάφτισε στον Άγιο Νικόλαο Κρικέλλου την κόρη του Κώστα και της Αριστέας Πλούμπη Ελεούσα (Έλσα). Τον Μάρτιο του 1996 και Νοέμβριο του 1997 έστειλε ξανά την ανατρεπτική έρευνά του για τη θεωρία της Σχετικότητας στο περιοδικό "New Scientist" στην Αγγλία απ' όπου ήρθαν αρνητικές απαντήσεις. Τον Ιούλιο του 1986 ήρθε στο Κρίκελλο ο Γιώργος Αλευράς και γνωριστήκανε. Ο Γ. Αλευράς είναι πατέρας του υφυπουργού του ΠΑΣΟΚ Νάσου Αλευρά. Το 1987 την Κυριακή των Βαΐων ήρθε στο Κρίκελλο ο Francis Curtis και έμεινε σπίτι του 3 μέρες. Έφυγε την Μεγάλη Τετάρτη τότε. Μια καλή φιλική σχέση είχε τότε με την Πέπη Φαλίδα από τη Ναύπακτο. Την ίδια εποχή γνώρισε και τον Παύλο Μπακογιάννη μέσω του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου. Τα έγγραφα που είχε φέρει από την Αγγλία είχαν εν τω μεταξύ χαθεί και όλως τυχαίως βρήκα το 1989 την απάντηση των "TIMES". Κανένας δεν πίστευε για την έρευνα και το κλίμα γενικά ήταν δύσκολο για τον ίδιο. Στο χωριό παρέα έκανε τότε με τον Θανάση Τσαμαδό, τον Κλεομένη Λύτρα (Μένιο), Γιάννη Μακρυγιάννη και τα καλοκαίρια με το Ζώη Σαρρή ο οποίος ερχόταν από το Ευηνοχώρι Μεσολογγίου. Επίσης, καλοί του φίλοι ήταν τότε ο Χρυσόστομος Δεβελέγκας από τον Άγιο Σπυρίδωνα Πιερίας, ο Πέτρος Βαθειάς από τη Σπερχειάδα Φθιώτιδας και ο Σωκράτης Σαπούνης από τη Φουρνά Φθιώτιδας. Και οι τρεις ήταν τότε αστυνομικοί στο Κρίκελλο. Το 1988 τον Οκτώβριο έγραψε ένα άρθρο για τους καταρράκτες του Κρικελλοποτάμου "Πανταβρέχει"στην εφημερίδα του Παύλου Μπακογιάννη "Παλμός της Ευρυτανίας". Το άρθρο συνοδευόταν από 4 δικές του φωτογραφίες του καταρράκτη δεδομένου ότι τη δεκαετία του '80 έβγαζε αρκετές φωτογραφίες από την περιοχή του Κρικέλλου. Όλα τα χρόνια αυτά έκανε παρέα με το φίλο και χωριανό του Δημήτρη Στ. Μαργαρίτη, όπως επίσης και με τον Νίκο Γ. Τσιμιτσέλη. Το 1990 γνωρίστηκε με τον γιατρό Γιάννη Πέτρου ο οποίος υπηρετούσε την αγροτική του θητεία στο Ιατρείο Κρικέλλου. Από τότε συνδεθήκανε με φιλία μέχρι και σήμερα. Τα χρόνια αυτά στο Κρίκελλο ιδιαίτερη και σταθερή αγάπη έδειχναν προς το άτομό του ο Νίκος Τσαμαδός πυροφύλακας, ο Βασίλης Μάμαλης βοσκός, ο ταβερνιάρης Γιώργος Παπαδημητρίου, ο γιατρός από Αθήνα Αλέξανδρος Κατσαρός, ο οικοδόμος Βασίλης Συγγούνης, o θείος του Χρήστος Γκιούσιας από το Μεσολόγγι, ο ταχυδρόμος από τον γειτονικό συνοικισμό Μαρίνο Σπύρος Γιολδάσης και ο Φώντας Φλώρος. Δυστυχώς οι επτά πρώτοι αυτοί φίλοι του δεν ζουν πια. Όλα τα χρόνια αυτά και μέχρι το 1995 γιατρός του ήταν ο μακρινός του θείος Πάνος Κόκορης. 4/8 |
