-Σπαρτιάς, ένα χωριό (φάντασμα), που χάθηκε στο τέλος του 18ου με αρχές 19ου αιώνα απο πανούκλα (πανώλη πυρετό). Αναφέρεται σε 2 φιρμάνια, το ένα του 1714 και το άλλο του 1755, στα Πολιτοχώρια του καζά Καρπενησίου με 150 κατοίκους. Βρίσκεται στα όρια του Καλεσμένου, στη δυτική πλευρά του υψώματος Καψαλός (926μ.), κοντά στη θέση Καρανάσια. Η πρόσβαση γίνεται απο το δρόμο Καρπενησίου Στενώματος και απο τη θέση Βλαχέϊκα Χάνια, πεζοπορόντας φτάνουμε σύντομα στο χωριό.

-Παντού χαλάσματα σπιτιών, η βρύση θαμένη στο έδαφος, ακόμα αναβλύζει νερό, ερείπεια εκκλησίας, πολλά καρποφόρα δέντρα και πολλά αλώνια συνθέτουν την εικόνα του χωριού. Κατα την παράδοση, κάτοικος του χωριού, ερχόμενος απο την Πόλη, μετέφερε την αρρώστια, η οποία εξαπλώθηκε γρήγορα, με αποτέλεσμα τον θάνατο των κατοίκων, λίγοι δε κατάφεραν να ζήσουν και να το εγκαταλήψουν.

-Στις περιοδείες του, ο Κωσμάς ο Αιτωλός (Πατροκοσμάς), πέρασε κι απο εδώ, όπου κάλεσε τους χωρικούς για κύρηγμα. Μερικοί άργησαν στο κάλεσμα του, ήταν στο τελείωμα χτισίματος σπιτιού. Στην εξήγηση της καθυστέρησης τους στο Πατροκοσμά, πήραν την εξής απάντηση: Τί ταλαιπωρείστε, δέν θα το χαρείτε, ποντίκια θα το κατοικήσουν.