Αντώνης Κατσαντώνης.

3. Σε αδιάκοπο πόλεμο με τον Αλή. Ο θάνατος των γονιών του.

Ο Κατσαντώνης, που στο μεταξύ πολύ γρήγορα μεγάλωσε σημαντικά τη δύναμή του με πολλά παλικάρια, μεταξύ των οποίων και τα αδέρφια του Κώστα Λεπενιώτη και Γιώργο Χασιώτη, εξαπέλυσε αδιάκοπο πόλεμο κατά του κατακτητή.
Τον χτυπούσε παντού. Μέρα και νύχτα. Τ’ ασκέρια του Αλή πασά, για πρώτη φορά, ζούσαν έναν πραγματικό εφιάλτη. Πουθενά δεν ένιωθαν ασφαλείς.
«Ο Κατσαντώνης, γράφει ο Δ. Σταμέλος, στάθηκε υπόδειγμα κλέφτη, με ηθικό ανάστημα λαμπρό, που επέδρασε ευεργετικά στην υστεροφημία του και τη σύνδεσή του με τον γενικότερο λαϊκό θαυμασμό. Σέβονταν τη γυναίκα και την οικογενειακή τιμή και σε αρκετές περιπτώσεις υπήρξε μεγαλόψυχος ακόμα και στους εχθρούς του».
Ο συγγραφέας αναφέρει ένα χαρακτηριστικό γεγονός που διέσωσε ο Φραγγίστας. Σε μια μάχη στην περιοχή του Βάλτου (1806) συνελήφθη αιχμάλωτος ένας Μπουλούμπασης, ο οποίος είχε τραυματιστεί στο πόδι. Ο Μπουλούμπασης πήγε και γονάτισε μπροστά στον Κατσαντώνη και κλαίγοντας του ζητούσε παρακλητικά να μην τον «χαλάσει», γιατί είχε δυό ανύπαντρες ορφανές αδερφές, που περιμένουν απ’ αυτόν να τις αποκαταστήσει!
Συνήθως οι κλέφτες σπάνια χάριζαν τη ζωή σε τραυματισμένο εχθρό, αλλά ο θρυλικός κλέφτης συγκινήθηκε και έδωσε εντολή να τον αφήσουν ελεύθερο, ενώ του δώρισε και ένα χρυσό νόμισμα!
Εκτός από την παροιμιώδη παλικαριά του, ο Κατσαντώνης φημιζόταν για τη μεγαλοψυχία του, την εντιμότητά του και τη βαθιά θρησκευτική του πίστη. Για το λόγο αυτό, όπως γράφει ο Κ. Ράμφος, οι χωρικοί ορκίζονταν στο όνομά του και άνοιγαν διάπλατα τις πόρτες των σπιτιών τους.
Άλλωστε, όπως διηγούνται παλαιοί αρματολοί, κλέφτες και τσελιγκάδες, στους λαογράφους και τους ερευνητές της ζωής και των άθλων του Κατσαντώνη, δεν υπήρχε μοναστήρι, κορυφή, βρύση ή λημέρι που να μην είχε περάσει και να μην φέρει το όνομά του.
Ο Αλή πασάς, που όπως αναφέραμε παραβίασε πρώτος τη συνθήκη του Ταμασίιου, θορυβήθηκε από τη δράση του Κατσαντώνη και τη ραγδαία εξάπλωση της φήμης του. Στην αρχή έστειλε εναντίον του διάφορα αποσπάσματα, αλλά δεν κατάφεραν τίποτα.
Ο τύραννος αποφασίζει να στείλει εναντίον του τον δερβέναγα Ιλιάσμπεη με τριακόσιους σκληροτράχηλους Τουρκαρβανίτες. Ο Κατσαντώνης με τους ογδόντα περίπου άνδρες του, τον περίμενε στη θέση «Τριφύλλα», κάπου κοντά στο Κλειτσό και τη Νεράιδα Ευρυτανίας.
Σύμφωνα με τον Φραγγίστα, οι Έλληνες όρμησαν με τα γιαταγάνια κατά του πολυάριθμου εχθρού και τον έτρεψαν σε άτακτη φυγή.
Ο Κατσαντώνης εξόντωσε δέκα Τουρκαρβανίτες και τον ίδιο τον Ιλιάσμπεη!
Ο αιμοσταγής και πανούργος Αλής εξαγριώνεται και στέλνει πολύ μεγαλύτερες δυνάμεις. Δίνει διαταγή να συλλάβουν τους γονείς του Κατσαντώνη και να τους οδηγήσουν στα Γιάννενα. Τους ρίχνει στη φυλακή και στην αρχή προσπαθεί να τους πείσει να φέρουν και το γιό τους, στον οποίο υπόσχονταν να του αναθέσει το αρματολίκι των Αγράφων.
Η δολιότητά του όμως είναι γνωστή και δεν πείθει τους άτυχους γονείς. Ο Αλής ζητάει τότε από τον ίδιο τον Κατσαντώνη να σταματήσει αμέσως τον κλεφτοπόλεμο και να δηλώσει υποταγή, αλλιώς απειλεί να εξοντώσει τους γονείς του...
Με τη σειρά του ο ατρόμητος κλέφτης παραγγέλνει στον δόλιο Αλή να μην προχωρήσει στην άτιμη πράξη του, γιατί θα το πληρώσει ακριβά.
Τελικά επικρατεί η τυφλή βία. Οι γονείς του Κατσαντώνη βασανίζονται άγρια και θανατώνονται!
Η φοβερή είδηση τον συγκλονίζει. Η συντριβή του τον οδηγεί σε παραλήρημα. Η εκδικητική του μανία δεν έχει όρια. Θέλει να πάρει το αίμα των γονιών του πίσω το γρηγορότερο και δεν λογαριάζει πως!
Τότε ο γέρο Δίπλας τον νουθετεί, τον ημερεύει και τον φέρνει στα συγκαλά του.

<<< Προηγούμενη - Επόμενη >>>

<<< Περιεχόμενα >>>