Αντώνης Κατσαντώνης.

5. Η μάχη στου «Πουλιού τη Βρύση».

Ο Κατσαντώνης, που περιφερόταν στα ευρυτανικά βουνά, βρέθηκε το καλοκαίρι του 1806 στου Πουλιού τη βρύση, δηλαδή στο σημερινό χωριό Κρέντη, κοντά στο Κερασοχώρι.
Μετά από συζήτηση με τα πιο έμπειρα παλικάρια του, αποφασίστηκε να σταλεί ένας χωρικός στη μονή της Τατάρνας, όπου είχε στρατοπεδεύσει ο δερβέναγας Χασάν Μπελούσης, με 500 Αρβανίτες, για να του μεταφέρει το μήνυμα του Κατσαντώνη, ο οποίος τον καλούσε σε μονομαχία (κατά τον Yemeniz).
Ο Μπελούσης, όπως γράφει ο Δ. Αινιάν, ταράχτηκε, αλλά δεν μπορούσε να μην δεχτεί την πρόκληση, διότι μια τέτοια ενέργεια θ’ αποτελούσε προσβολή για τη στρατιωτική του τιμή, ενώ θα έπεφτε σίγουρα στη δυσμένεια του Αλή πασά.
Με βαριά καρδιά, σύναξε τους 500 Αρβανίτες και ξεκίνησε για του Πουλιού τη βρύση, που απείχε περίπου τρεις ώρες, με τα πόδια.
Ο Κατσαντώνης, με πολύ λιγότερους άνδρες, καθώς πλησίαζε ο εχθρός, τους εμψύχωσε και τους είπε ότι πρέπει να φανούν γενναίοι, όπως και στις προηγούμενες μάχες.
Επακολούθησε σκληρή μάχη, αλλά όταν έφτανε στην κορύφωσή της, ο Μπελούσης δείλιασε, ανέβηκε στο άλογό του και τράπηκε σε φυγή. Οι Κατσαντωναίοι τον πήραν στο κυνήγι, αλλά πρόλαβε και κλείστηκε μαζί με πόλους άνδρες του στο μικρό μοναστήρι του Αγίου Αιμιλιανού, της Τατάρνας. Εκεί σκοτώσαν και τους δέκα καλόγερους και πέταξαν έξω τα πτώματά τους!
Ο Κατσαντώνης πολιόρκησε το μοναστήρι, αλλά η θέση του εγκυμονούσε κινδύνους, γιατί μπορούσε να κυκλωθεί απ’ όλες τις πλευρές από άλλους Τουρκαρβανίτες οι οποίοι (υπό τον Μπέη Μπεσιάρη) είχαν σπεύσει σε βοήθεια του Μπελούση.
Οι συνεχείς επιθέσεις των ανδρών του Κατσαντώνη δεν έφεραν αποτέλεσμα, καθώς το μοναστήρι ήταν πραγματικό φρούριο. Εξάλλου, οι κλέφτες ήταν αναγκασμένοι να πολεμούν και με το ασκέρι του Μπεσιάρη και περιήλθαν σε πολύ δύσκολη θέση. Αλλά ούτε και ν’ απαγκιστρωθούν μπορούσαν.
Ο Μπέης είχε πιάσει καλά το φαράγγι που ήταν μπροστά τους. Ο γκρεμός πίσω τους και μόνο στη θέα του προκαλούσε τρόμο. Το ηθικό των ανδρών του Κατσαντώνη άρχισε να κλονίζεται...
Τότε ο ατρόμητος αρχηγός, έβαλε στο μυαλό του ένα σχέδιο. Σχέδιο παράτολμο, που μόνο ένα δυνατό μυαλό θα μπορούσε να συλλάβει. Ο Δ. Σταμέλος, που αντλεί τις πληροφορίες του από τον Yemeniz περιγράφει: «Η απογοήτευση άρχισε να σφίγγει τις καρδιές τους, όταν με έκπληξη πήραν από τον αρχηγό τους διαταγή ν’ αναπαυτούν για ν’ αντιμετωπίσουν μια καινούργια προσπάθεια, να εξοικονομήσουν σφαίρες και μπαρούτι και να περιμένουν το σύνθημά του για να κάμουν ό,τι ακριβώς θάκανε κι’ ο ίδιος.
Πραγματικά, κοντά στα μεσάνυχτα, ο Κατσαντώνης έκοψε δύο μεγάλα ελατοκλώναρα, τα έδεσε μαζί με δύναμη και αγκαλιάζοντας αυτό το παράξενο έλκηθρο, ρίχτηκε στην πλαγιά του γκρεμού, φτάνοντας ως το βάθος του, χωρίς πολύ να κινδυνεύψει. Τα ελατοκλώναρα, έτσι καθώς ακουμπούσαν στην επιφάνεια του βράχου, τον προστάτευαν κατά την πτώση του. Χάρη στο σκοτάδι που καταβρόχθιζε τις κινήσεις τους απ’ τα μάτια του εχθρού, οι κλέφτες μιμήθηκαν με επιτυχία το παράδειγμά του.
Ξαναμμένοι από την επιτυχία του τεχνάσματός τους, χτύπησαν από το πίσω μέρος τον Μπεσιάρη που αιφνιδιάστηκε, ενώ νόμιζε πως τους είχε στενά πολιορκημένους. Ύστερα από μικρή αντίσταση, ο μπέης αναγκάστηκε να φύγει κυνηγημένος...
Ο Κατσαντώνης πολιόρκησε για δεύτερη φορά το μοναστήρι. Η ιστορία λέει ότι δεν πέτυχε ούτε αυτή τη φορά να το εκπορθήσει, κι ότι ο Χασάν Μπελούσης κατάφερε να ξεφύγει. Η παράδοση, αντίθετα, διασώζει πως ο αγάς είδε στον ύπνο του ένα όνειρο που σήμαινε καταστροφή και την άλλη μέρα τίναξε τα μυαλά του στον αέρα για να μην πέσει ζωντανός στα χέρια των Ελλήνων».
Στη μάχη που έγινε στου Πουλιού τη βρύση σκοτώθηκαν τριάντα Τουρκαρβανίτες και τρεις Έλληνες.
Ένα μήνα αργότερα, τον Αύγουστο του 1806, ο Κατσαντώνης με τους άνδρες του βρισκόταν στο Βάλτο και συγκεκριμένα στην τοποθεσία Μαλατέικα. Το γεγονός πληροφορήθηκε ο δερβέναγας Αλούς Μπεράτης και με 400 Τουρκαλβανούς επιτίθεται ξαφνικά κατά του Κατσαντώνη. Μετά από σφοδρή μάχη δύο ωρών, σκοτώθηκαν περίπου 40 άνδρες του Μπεράτη και μόνο δύο Έλληνες. Ο δερβέναγας το έβαλε στα πόδια και οι Κατσαντωναίοι τον πήραν στο κυνήγι, πιάνοντας και μερικούς αιχμαλώτους.

<<< Προηγούμενη - Επόμενη >>>

<<< Περιεχόμενα >>>