Το πρώτο Βαλκανοχώρι* ερχόμενοι από το Καρπενήσι. Το αρχικό του όνομα ήταν Γόλιανη και η ομορφιά του βρίσκεται διάσπαρτη παντού. Λίγο "απομονωμένο", αλλά στις μέρες μας μπορεί και να θεωρηθεί "ατού". Η ησυχία που προσφέρει σε συνδυασμό με το απέραντο πράσινο της ευρυτανικής φύσης και με τον ανέγγιχτο οικοπολιτισμό του, σε ταξιδεύουν σε άλλες εποχές. Είναι "κρυμμένο" στη είσοδο μιας χαράδρας που σχηματίζουν ο Άγιος Νικόλαος (1494μ.) και η Τούρλα (1533μ.). Ν.Α. του, το βουνό Λιβίνη (1397μ.), όπου και τα όρια του χωριού με το χωριό Παπαρούσι, το οποίο πήρε το όνομά του από τον αρματολό του Καρπενησίου Καπετάν Λιβίνη. Εδώ σε τούτο βουνό το 1684 διεξήχθη μεγάλη νικηφόρα μάχη από τον Καπετάν Λιβίνη αποτέλεσμα της οποίας ήταν να κατατροπώσει τούρκικα στρατεύματα.

Στην είσοδο του χωριού βρίσκεται η πλατεία του χωριού με τον επιβλητικό παλιό ναό της Κοίμησις Της Θεοτόκου. Εκεί και το έρημο Δημοτικό Σχολείο. Από κει μονοπάτι οδηγεί στα λιθόκτιστα σπίτια του χωριού, εκ των οποίων μερικά είναι χτισμένα στις αρχές του 19ου αιώνα.

Δυτικά της Γόλιανης, κοντά στο Κουφαλόρεμα βρίσκεται η εγκαταλελειμμένη θερινή συνοικία της η Κουφάλα. Εκεί βρίσκονται εκτός των ερειπίων σπιτιών αλλά και τα ερείπια του ναού Αγίου Ταξιάρχη. Άγνωστος ο χρόνος κτίσης και ερήμωση του.

* Το Στεφάνι, η Μηλιά, τα Σελλά, τα Φειδάκια και η Αγία Βλαχέρνα, αναφέρονται και ως Βαλκάνια.